Ang anak kapag iniwan ng magulang tinatawag siyang ulila.
Ang asawa kapag nawala ang kanyang kabiyak, tinatawag siyang balo.
Ang magulang kapag namatayan ng anak, ano ang tawag?
Wala di ba…
Sapagkat walang angkop na salita ang makakapagpapaliwanag ng sakit na kanyang nararamdaman.
 | arlandee09091739538 sa Online Hula |
| Arlan sa Let’s Party People |
 | Patrick assi Abainza sa Taguan |
 | Rajia sa Maiba Lang (by request) |
 | Nesha banares sa Online Hula |
 | Mary jane sa Online Hula |
| Mary jane sa Online Hula |
 | Baby jean sa Online Hula |
 | Rowena sa MANGKUKULAM |
 | Julina Larida sa Online Hula |
About A Living Stain 
Poignant post Alvin…
Along with the picture of the mother who suffered and kept it in her heart…
Naalala ko tuloy ang Lord of the Rings… Sabi ng isang charatcer dun ay hindi raw dapat ang magulang ang naglilibing sa anak…
Have a great weekend kapatid…
para maiba lang talaga, may nagsabi kasi sa akin na subukan ko naman daw maging malungkot. pero hindi lungkot ang gusto kong ipakita dyan, gusto ko maisip ng mga makakakita ang kurot na nakapaloob sa larawan…
pati larawan ginawa kong hindi nakasang ayon sa dadating na panahon….
salamat sa poignant word mo… nadagdagan na naman ang laman ng bokabularyo ko. hahahaha
nacomment ko na to sa baba, yung napanood ko sa CSI series, may line doon na, ‘I believe kids should not die before their parents. That’s not how it should be.’
the catch is, pinatay niya yung sarili niyang daughter. akala niya kase hindi yun yung daughter niya kase naaksidente tapos nasira yung face. akala niya yung naka survive is yung bestfriend nung anak niya.. although anak niya pala yun.
sad.
alam mo sa Japan sabi ng tita ko masyado na daw talamak ang patayan nitong mga nakakaraang araw, nakakalungkot na mga anak din ang pinapatay nila dahil sa biglaang pagbagsak ng ekonomiya at maramihang pagkawala ng trabaho… hindi ko alam kong sapat ng batayan yon para kumitil ng buhay ng iba, ng buhay din nya.
Hmm base pala ako… hehehe…
you won $500 plus on Honda Civic 2010 model from ES-EM Department Store…
aba kung ganyan ang base dito, sa next post mo ako na.
sige nga, tingnan naten, kapag ikaw ang nakabase don bibigyan kita ng toyota getz… pwedi na yon, maganda nga yun di ba…
nice.
napa-isip ako dun for a moment ah. yeah. di talaga matatawaran ang pagmamahal ng magulang sa anak. 🙂
have a nice wekend kuya stain.
btw, nakita mo na yung entry ni crux sa pakontes ni kelvin? shit. super cool.
oo kaya dapat naisip mo rin na ipakita ang iyong pag mamahal sa mga magulang mo…
oo nakita ko kanina lang after ko mabasa itong comment mo, kala ko nandon muka ko… lolz
Siguro dahil kapag “nawala” na ang anak mo. Parang parte na ng buhay mo ang namatay. Bahagi mo na din ang ililibing.
Ayaw ko ng ganito.
Ingat.
tama, sobrang nakakalungkot ang mga salita noh… (sad)
i will try to come up with an explanation…
ngaun, nag-isip nga ako kung bakit nga ba.
Ulila ang tawag sa bata namatayan ng magulang dahil hindi ka na kailanman, magkakaroon ng tatay o nanay. hindi mo na un mababago. sila na lang talaga.
Balo ang tawag sa namatayan ng asawa, dahil isa lang dapat ang asawa. although kung iisipin mo pwede ka mag-asawa ulit. pero ang asawa, usually at dapat isa lang.
walang tawag sa namatayan ng anak dahil hindi lang isa ang anak. pwede madami. parang unfair sa ibang anak, kung iba na ang tawag. hindi tumitigil ang kanilang pagiging magulang.
just my 2 cents…
nice music btw…
may point mr… oo nga naman… salamat sa kauna unahan mong pag bisita…
I’ve heard it somewhere.
Sa pelikula yata. pero di ko alam kung anong title..
woohoo?
ano may nagsuggest sayo na maging malungkot? ano siya emo?
at kailangan idamay ka pa?
wag ganun, dapat laging masaya..
(Kaya nga babalik na ako sa bahay eh…)
hindi naman sa ganon, nagkataon lang na ang buhay talaga kailangang balanse, kailangan hindi parating masaya at nakangiti… sabi ko nga:
“kung ayaw mong maging malungkot, wala kang karapatang maging masaya”
Excerpt ba sa movie to? Ang hirap naman dalhin ng post mo at na remind ako sa sugarhiccup ha, one of the great bands yan..^_^
hahaha sa tugtog ka ba nakarelate… nung una kong marinig yan natakot ako, pero now pati si lang mam umuungol na din dito sa office, nadadala sa kanta… hahahaha…
oo nga kakaiba nga itong post mo.
kasama ng lungkot ng iyong larawan (mama mary and jesus) ganun din ang tugtog ditu..
“kung ayaw mong maging malungkot, wala kang karapatang maging masaya”
kaya kailangan balanse diba, madaling masaktan ang taong masasayahin…
oo nga ano, hindi ko naisip yun a, pero bakit nga ba ganun, minsan ang mga bagay na walang naaangkop na salita ay hindi lubos na naiisip ng mga tao
sad…
May tama ka Mantsa.
Sa bawat pag-aray mo ay pagdurugo na ng kaniyang puso at kalulwa.
Sa bawat pagbagsak mo ay paghapdi ng hinihilom niyang sugat.
Sa paglisan mo’y sasama siyang mabaon upang hintayin ang kaniyang huling hantungan.
nakakalungkot, kaya dapat habang buhay pa tayo mahalin at ipakita natin na mahal natin sila…
Mahal din ba Ako ng taong gusto ko ngayon
hmmm… onga no stain, siguro dapat meron nang maimbentong word sa magulang na namatayan ng anak.
ito suggestion ko lang ha: “alilu.”
ulila na binaliktad. magandang ideya di ba?
pero lagi nga nilang sinasabi na kapag naunang namatay ang anak sa magulang, there’s something that went wrong in the world.
wow talaga namang pinag isipan deejay…. nyahahaha…
shempre naman stain. use in a sentence: “wala nang mas lulungkot pa sa buhay ng isang magulang na namatayan ng anak at naging isang alilu.”
hi pader fiel! *kaway kaway*
at mapapalitan na ang pangalan nya ng alilu…
‘alilu, alilu, halika na at kakain na tayo”
mukang maganda nga noh…
alilu?
lol. ang kulit ni deejay! hahaha.
hahaha, nakakatawa nga si deejay…
ALVIN!!!!
bakit ganito postt mo!
nalungkot ako bigla,
malungkot,, ayokong isipin..
di ko ata kaya ang maiiwang sakit sa mommy at daddy ko pag nwala ako..
watda!!!
para marealize ng mga anak ang maaring maramdaman ng isang magulang kapag sila naman ang nawala…
kaya nung niyakap ko si mommy ko nung isang gabi lamang,
alam ko nadama nya yun.
narinig ko syang suminghot singhot kahit walng sipon..
😀
kita mo na yan, simpleng bagay ang laki ng nagagawa… do it alwayz…
alam mo minsan naiisip ng mga magulang kelangang mauna sila sa kanilang anak na mawala sa mundo dahil hindi nila kayang mawala ang kanilang anak..
totoo yun
oo tama ka, pero hindi din maalis ang pagkakataon na anak ang nauuna kaysa sa mga magulang, isipin mo baby pa lang ung nawala nalulunod na sila sa sarili nilang luha at pighati, ano pa kaya kung sobrang napamahal na di ba…
When I watched the CSI series, I remembered a line which says: Kids should not die before their parents. Nakakatouch yung episode na yan where the mother killed her daughter.. yeah, not knowing its her daughter she just killed.
alin, alin, alin ang nauna…
sabihin kung alin ang nauna…
(aling koment ba nauna?)
pieta 😀
kala ko “mailab lang” jusmiong mga mata..
take care kuya stain! ^________^
anong mailab?
I love sugar hicup, napanood ko pa sila nag concert sa up sunken garden. pasensya na kung sa audio ako nag koment.
Ang pagka interpret ko sa audio is a Five years relation with good and smooth beginning, crazy in the but medyo ok pa in the middle, and pagdating ng five years nagbreak up din, the ending get wild.
ok lang yun, kasama naman ang awit sa kabuuan ng blog…
para sa aking nakakatakot ang kanta, bagay sa pelikulang, “patayin sa sindak si dlysen” hahahaha
Vin, this is the one post I should say na karapat dapat ka na talagang tawaging blogger. Don’t get me wrong. You have given yerself a name here in the blogosphere. You have proved yerself to the point that you are well respected here in the blogrld.
But you are now considered as ‘some bloggers’ who have tried to influence their readers. With this post, start na rin yan.
Tatawagin na kitang Father Alvin.
Oha, oha. Parang Father Jason lang. Tadah!
aaayyyyy… ax ano ba yang sinasabi mo… hindi naman ganon… (blush) sana totoo lang yang mga sinasabi mo… apir.. Thank you!
maganda yan ax!
may Father Felmar!
may Father Jason!
may Father Alvin, the living saint…
yun ang mga pala ang misyon ko sa blog na ito, ang maging Living Saint… alam ko malabo, mahirap at hindi makatotohanan, pero wala namang masamang abutin ang mga bagay na gusto mong abutin diba, basta puno ka ng determinasyon at pagmamahal, walang imposible…
Baka yung next post ko tawagin niyo na rin akong Father Ax. Tadah.
saint ka ng mga ano?
hehehehehe why not? Father Ax.
ay pari pa lang pala, akala ko saint na din ang gusto ni ax… sige father na din sya…. (patawad sa mga pari, hindi po namin binababoy ang bokasyon nyo) hehehehe
parami ng parami na ang narerecruit mo padz ….
nararamdaman ko nga rin si alvin eh 🙂
PWEDEEEH 🙂
HAY father alvin 🙂
kaway jan oh 🙂
whaahhh masama akong tao, hindi ako pweding maging pari…
Some parents wish that they will die first before ang anak…mine…gusto ko ako ang mauna..so that they can live longer and watch the family grows..
emo lang.hi hi hi
@deejay..pwde ding balolila…pinagsama ng both.lols
LOL-pwede! balolila… kaso parang “alila” yung root word, maldito.
bakit di na lang “balulilu”? mas catchy.
o di ba stain, dahil sa post mo magkakaroon na ng tawag don.
nyahahaha kayo talagang dalawa, dumadami tuloy ng tawag… wala pa din bang napapagpasyahan kung ano?
dapat talaga gawan na ng batas yan… hahaha…
ouch!
naalala ko tuloy ang pieta ni ryan agoncillo at cherie gil…
ang ganda ng story noon…
e diba patayan yon… sa hapon kasi yun kaya malabong makapanood pa ako…
may tawag doon….nagsauli…..
…..kasi isinauli nya ang pahiram sa kanya…
….ang mga anak kasi pahiram lang sa magulang…
….kaya pag namatayan sila…tawag sa kanila
NAGSAULI….
ay ganoon po ba ang tawag doon, hindi po ba ang salitang “pagsasauli” ay dapat bukal sa loob… pero hindi yata ganon ang nangyayari…
umapela??? lolz
ang profound, blu. nahiya naman ako sa kinument ko sa taas.
*namula ang pisngi*
nyhahaha… alilu ka pa kasing nalalaman jan… whahahaha
Kuya Blu, i like that.
Hindi lahat sa atin magulang. Pero tayong lahat ay anak.
We will be retuned.
awts. * returned.
tama ka ax, may tama ka….
ax… bukasan na…
karapat dapat i CLAP CLAP si fr.rhett 🙂
ganda ng comment
wala na tuloy akong ma say 🙂
“kung ayaw mong maging malungkot, wala kang karapatang maging masaya”
kaya kailangan balanse diba, madaling masaktan ang taong masasayahin…
I’ll take it as an advice.. Thank you!
walang anuman…
(nagulat din ako naisip ko yang mga salitang iyan)
nako..ayoko ng ganitong topic na iniiwan at nangiiwan…
ouch talga…hayyyy!!!!
naalala ko tuloy yung kapatid ko…
Diba wala rin tawag kapag namatayan ng kapatid… 😦
oi deejay at malditz ano naman daw tawag sa kapatid na iniwan ng kapatid…
ay! di ko yatang pag-isipan to…yun lang magkasakit mga anak ko eh kala mo masisiraan na ako ng bait.
ha! pakamatay muna ako siguro 😦
…or
….siguro madali namang gumawa ulit ng bago 🙂
naku mr ang kucute kasi ng mga anak mo… tsaka ang liliit pa nila…
wag mo na lang muna isipin kasi hindi naman makakatulong, baka mastress ka pa…
Simpleng simple at walang masyadong maraming salita sa post na ito pero napatanong ako.gaano nga kaya kasakit?
Kung si sisa na nawala lang sa paningin ang mga anak nabaliw na ito sa kahahanap yun pa kayang makita ng ina ang anak na nakapako at wala ng buhay?
kuya kailangan mo ng mag anak… bahala ka magsasara na yan… hahahah…
tama si sisa naglalakad sa init ng tanghaling tapat makita lang ang nawawalang anak, nabaliw ng wala sa oras, papano kung ntuklasan pa nya na patay na pala ang kanyang mga hinahanap….
Oh! Kumusta ka na?
long time no see!
Pasyal ka doon sa bagong bahay ko at mag-iwan ka ng address mo doon.
Ito ang add.
http://eclarino.ning.com
ok po…. sige…
di ko kayang iexplain kung gaano kasakit…
dahil ano, dahil hindi ka pa naman isang ina… tama…
Oo nga ano?!
di ba…
nice post! ex-links?! whehehe!
seriously, napaisip ako dun ah! although, i like what kuya blu said, “nagsauli” very nice term 🙂
nyahahaha…
kung sabagay ang ang lahat ng hiram kailangang isauli…
oo nga noh!now ko lang naisip un
tama ka hayyy
e bakit parang nalungkot ka naman mac.
kuya, suportahan mo yung entry ko sa pakontes ni kelvin ah. kahit di ganun kaganda. hehe. trying hard kasi ako sa photo editing.
🙂 bisita sa blog ko maya.
ok, sige ba…
ang sakit naman nun. ;(
oo nga, parang nakakautnaw ng laman…
hello! pls support my newest post:
http://wp.me/pDqV4-25
sure…
Beautiful reflection ^_^ God bless!
God Bless the World…
Hayss… ang lungkot noh. Pero kung iisipin bat nga ba di pwede tawaging ulila ang mga magulang natin pag namatayan sila ng anak?
GBU… walang pasok!!
sobrang sakit nga siguro noon noh… sana hindi natin maranasan…
haay… naalala ko tuloy ang aking ina…
tumahimik.
nadasal para sa kanya at sa lahat ng ina sa mundo…
salamat stain sa entry na ito.
wala pong anuman…
kahit pala maiba ang blog ko marami pa ding babasa at magkokoment…
this is sad… 😦
by the way sir I already replied on your comment you can view it here: http://lovenashyboy.blogspot.com/2009/09/patience-will-soon-be-rewarded.html
I have a new post as well. Much appreciation if you’ll find time reading it
ok i’ll visit your site later…
Oo nga no? Napaisip ako dito ah… gandang ipagreflect.. salamat mantsa!
Godbless!
walang anuman mang jorge… ingat lage…
onga no..akalain mo un..
toinkz
hmmm..wla nga…ang ang taba ng utak mo ah impernez..^,^
hahaha… macholesterol
Group hug sa mga nandito!
Good afternoon, Father Alvin! (aba, ang gandang pakinggan ah!)
kaninanang naliligo ako, sabi ko, pano kaya kung maging pari ako… tapos nagbuhos na lang ako agad kasi baka kulang lang ako sa ligo…. nyahahaha…
waaaaahhh… lokong bata to tinutoo nga! haha
enwei, salamatz!
sana walang magprotesta! hehe
syempre naman karapat dapat ka kasi para sa posisyong yon…
oo nga noh..
walang sapat na maitatawag talaga para sa namtayan ng anak..
ang hirap nun eh..
sad mode…
Ang laki ng imahe ko sa sidebar, diyahe lolz. Mamats^_^
parang santo lang noh… hahaha
may tawag kaya dyan: sad parents.
corny ba?
hehe
pagbigyan mo na ko..toinks
o sige payag na nga…
wow ang lalim naman alvin…
pero agree ako jan…
teka pasensya na pala di ako nakaresponse agad… nakauwi ka na ba? NE ka na ba? o balik syudad ka na?
balik syudad na ako ate yhen…
Ako, malungkot.
wag ka na malungkot, tingnan mo ung avatar mo oh… hahahaha
oo nga no! Galing mo tlaga!
apir
Pingback: lab it! :)) « eh sa wala akong magawa….
i love it to… thankz
ang galing ah?! mas nakakaaliw basahin ang mga blog mo kesa sa mga article na ginawa ko… great!
alam ko kung san galing ang mga linya na ginamit mo… line yan ni Vilma Santos sa “Maalaala mo kaya”, nung mamatay si Maja sa kuwento…
Pingback: We write to taste life twice, in the moment and in retrospect. « …ɐʍɐƃɐɯ ƃuoʞɐ ɐןɐʍ ɐs ɥǝ
Malalaman ko b cnu kumuha ng 500 xa bhay ko
nawala ko po kasi yung pera ko, eah paano ko po ito malalaman kung san ko to inilagay?