Ang Sintemyento Ni Doggie

Noong nakaraang linggo habang nagpapagaling ako ng aking bagang ay naisipan kong lumayo muna sa mga tao sa aming bahay upang maiwasan ang usapan at tawanan na makakaapekto sa aking sugat. Minabuti ko munang pumunta sa aming bukid para makalanghap ng sariwang hangin at makapagbasa ng mga paborito kong kwentong pambata.

 

 

 

 

Sa di kalayuan, mula sa taas ng aking kinauupuan ay nakita ko ang aming alagang kalabaw. Matagal na din kaming hindi nakakapag usap kaya nilapitan ko sya upang makipagkwentuhan. Sya nga pala, siya si Doggie ang bayani ng aming bukid.

 

 

Nakakatuwang isipin na natatandaan pa rin nya ako, madalas kasi, tuwing napapasyal ako dito ay wala siya. Hindi pa rin siya nagbabago-madaldal pa din at punong puno ng kisig. Madami kaming napag usapan, karamihan puro tawanan, pero ilang saglit pa ay bigla syang naging malungkot at hindi ko makakalimutan ang mga huli niyang sinabi:

“alam mo Alvin sawang-sawa na akong maging Kalabaw, alam mong hindi ako tamad pero nahihirapan din naman ako at gaya mo napapagod din. Sa gabi ang sakit sakit ng balat ko dahil sa mga latay na gawa ni Henyo kapag nakikita nya akong humihinto sa pag  aararo. Madalas nararanasan ko pang uminom ng maruming tubig habang nakabilad sa mainit na sikat ng araw. Nabubutas ang puso ko kapag naririnig ang ibang hayop na sinasabihang maitim ako, na pang bukid lang ang kakayahan ko. Hindi ko naman kasalanan yon di ba? Lahat na ginagawa ko pero bakit parang kulang pa rin? Hindi naman ako nagrereklamo, naawa lang ako sa sarili ko. Sana nga gaya ng pangalan ko aso na lang din ako. Ayoko na vin, sawang sawa na ako”

kasabay ng huli niyang sinabi ang pagtulo ng kanyang luha.

Simple lang ang naisagot ko sa kanya:

“Doggie alam mo ba na hindi lang ikaw ang nakakaranas ng ganyan, may mga tao din at ibang hayop ang nalulungkot sa katayuan nila ngayon, pero kahit baguhin mo pa ang ikot ng mundo, wala na ring mangyayare, mas lalo ka lang malulubog sa iyong kalungkutan. Just be yourself, show your true colors, and always count your blessings. Kung wala ka siguro masyado ng mahirap ang trabaho dito sa ating bukid, at dahil don nagpapasalamat kami sayo. Kaya Smile ka na at wag ka ng malungkot.”

 “Always Celebrate Life”